بهینه سازی تجویز خوراکی هورمون 17 آلفا - متیل تستوسترون به منظور نر سازی و عقیم سازی در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

هدف : یافتن کمترین و موثرترین مقدار هورمون 17 آلفا – متیل تستوسترون جهت نرسازی و عقیم سازی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss). حیوانات: ماهی قزل الای رنگین کمان. روش : تجویز خوراکی هورمون 17 آلفا – متیل تستوسترون در 11 تیمار : A2-A1، A6 و A7 به ترتیب 3ppm , 2ppm, 1ppm, 0/5ppm از زمان شروع تغذیه فعال به مدت 60 روز، A3 و A8 به ترتیب 3ppm , 1ppm از زمان شروع تغذیه فعال به مدت 90 روز، A4 و A9 به ترتیب 3ppm , 1ppm از دو هفته بعد از شروع تغذیه فعال به مدت 60 روز، A5 و A10 به ترتیب 3ppm , 1ppm از چهار هفته بعد از شروع تغذیه فعال به مدت 60 روز و A11 به میزان 30ححئ از زمان شروع تغذیه فعال به مدت 120 روز در مقایسه با گروه شاهد (بدون تجویز هورمون)، سپس تهیه لامهای بافت‌شناسی ازغدد جنسی 20 عدد ماهی از هر گروه در سن 11 ماهگی و تعیین نسبتهای جنسی (نر، ماده، جنسیت بینابینی و عقیمی) در گروههای تیمار و شاهد. تجزیه و تحلیل آماری: بررسی آماری نسبتهای جنسی و مقایسه میانگین‌های میزان رشد ماهیا تیمارهای مختلف با گروه شاهد به ترتیب با استفاده از آزمون مربع کای و آنالیز واریانس و مقایسه میانگین‌های بازماندگی با آزمون t. نتایج: در نمونه تیمار A1، 100 درصد ماهیها نر بودند. در نمونه‌های دو تیمار A2 و A6 به ترتیب 90 درصد و 95 درصد ماهی نر مشاهده گردید. در نمونه هر یک از دو تیمار A3 و A4، 80 درصد ماهیها نر بودند. در نمونه‌های سه تیمار A9، A7 و A8 به ترتیب 68، 65 و 50 درصد و در نمونه هر یک از دو تیمار A5 و A10، نسبت 45 درصد ماهی نر مشاهده شد. در نمونه تیمار A11 هیچ ماهی نری مشاهده نگردید. آزمون مربع کای نشان داد که هشت تیمار از 10 تیماری که برای نرسازی منظور شده بودند (به جز تیمارهای A10 , A5) نسبت جنسی ماهیان را به طور بسیار معنی‌داری (P